ประสบการณ์การขลิบและการใช้งานหลังการขลิบ

809186

สวัสดีครับ ก่อนอื่นต้องบอกว่าสมัครสมาชิกของพันทิปไว้ปีที่แล้วแล้วครับ
เห็นกระทู้ประสบการณ์เล่าให้ข้อคิดต่างๆ เยอะมาก แต่ประสบการณ์ที่มาเล่าเกี่ยวกับการขลิบยังไม่มี
ผมเลยตัดสินใจนำเรื่องราวมาบอกต่อ ตั้งแต่ตอนตรวจ ตอนผ่า การทำแผล และหลังการใช้งานเลยนะครับ
เผื่อคุณผู้ชายหลายคนที่คิดไม่ตกว่าจะทำดีไหม เจ็บหรือเปล่า จะได้ตัดสินใจง่ายขึ้นนะครับ
ตอนนี้แผลหายเรียบสนิทไม่มีร่องรอยเหมือนถูกตัดหนังตรงนั้นออกเลยครับ ต้องขอบคุณคุณหมอที่เย็บแผลดีขนาดนี้ครับ
ผมอาจจะเล่าตรงๆ ทื่อๆ ไปหน่อย เพราะไม่เคยตั้งกระทู้มาก่อนเลย มีอะไรสงสัยถามได้นะครับ
อาจจะมีคำไม่สุภาพบ้างนะครับ
ปล.ผมเป็นเกย์นะครับ ไม่ใช่ชายแท้

หลังจากขลิบเสร็จตอนนี้ผ่านมาหนี่งปีแล้วครับ
ผมทำตอนอายุ 18 หลังไปเข้าค่ายภาคสนาม นศท. พอดีครับ
ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะทำเลยครับ เพราะช่วยตัวเองก็โอเค ไม่รู้สึกว่ามันมีปัญหาถึงขั้นที่ต้องเอาหนังส่วนนั้นออก
(ตอนช่วยตัวเองผมไม่เคยรูดจนหัวโผล่เลยนะครับ เพราะเจ็บมากเคยลองครั้งหนึ่ง น้ำตาไหลเลยครับ)
มันมีอยู่วันหนึ่งครับที่ทำให้ผมตัดสินใจที่จะไปขลิบ เพราะผมฉี่ครับ แล้วมันรู้สึกเหมือนฉี่ไม่หมด เหมือนจะฉี่อีก แต่ก็ไม่ฉี่ ความรู้สึกแบบนั้นเลยครับ
ก็ยังไม่คิดอะไร จนอีกวันตื่นเช้ามาฉี่มันกลับรู้สึกเจ็บเหมือนอะไรดันอยู่ข้างใน จนผมกลัวขึ้นมา
พอมองหนังที่หุ้มปลายปรากฏว่ามันเยอะมากเลยครับ สักเซนต์สองเซนต์เห็นจะได้ครับ ไม่เห็นหัวเลย
ผมก็เลยลองหาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตดูว่าจะทำยังไงดี
ไม่กล้าปรึกษาพ่อแม่ครับ เพราะที่บ้านถือเรื่องเซ็กซ์ เรื่องอวัยวะเพศพวกนี้พอสมควรครับ หัวโบราณหน่อยๆ
ครั้นจะปรึกษาเพื่อนผู้ชายก็เขิน เพราะลองแย็บกับเพื่อนที่เป้นเกย์อีกคนมันกูบอกว่าของมันหัวเปิดธรรมชาติตั้งแตอนแปดขวบแล้ว
ผมเลยยิ่งใจแป้วไปใหญ่ ความรู้สึกเหมือนไม่ได้เจ็บอะไรแต่ก็ทุกข์ไปแล้ว
มีหลายประเด็นที่ผมคิดเลยคือ ในเมื่อผมเป็นเกย์รับ ไม่จำเป็นต้องใช้เจ้ากระปู้อยู่แล้ว ไม่ขลิบอาจจะดีกว่า
แต่อีกความคิดคือผมไม่เคยถอกหัวออกมาล้างเลยครับ ไม่รู้ว่าด้านในจะมีอะไรสกปรกมาก
พอได้ยินมาเหมือนกันว่าการขลิบส่วนใหย่จะทำตอนเด็กเกิดใหม่ๆ ไม่ปล่อยมาจนโตขนาดนี้

809186

ผมเลยตัดสินใจปรึกษาพ่อแม่เลยว่า ตอนนี้อ่ะรู้สึกแบบนี้ๆ ก็พยายามพุดเลี่ยงๆ ครับ เพราะผมก็พ่อแม่ไม่ค่อยคุยกันเรื่องพวกนี้เลย ผมจะเป็นฝ่ายปรึกษาเพื่อนแทนมากกว่า แหะๆ
แม่ก็แปลกใจว่าโตขนาดนี้แล้วมันยังไม่เปิดอีกเหรอ อยากทำก็ไม่เป็นไรนะ แต่เจ็บหน่อย เพราะได้ยินคนแถวบ้านบอกว่าพาเด็กเจ็ดขวบไปทำมันร้องไห้จ้าเลย ผมก็กล้าๆ กลัวๆ แต่ด้วยความที่อยากให้มันเสร็จสิ้นเรื่องสิ้นราวไปซะ จะได้มีเหมือนของคนอื่นเสียที
ปล.ตอนนั้นผมคิดหนักมากเลยนะครับ เหมือนเราเป็นตัวประหลาดเลย ของชาวบ้านเขาเปิดบานเป็นเห็ดในเกมมาริโอ้ ทำไมของผมถึงปิดสนิทเป็นหอยแครงใต้มหาสมุทรแบบนี้

พ่อก็ไม่พูดอะไร พาไปตรวจกับหมอที่คลินิกตอนเย็นวันนั้นเลย โชคดีเป็นคลินิกหมอคนหนึ่งที่พ่อเคยคุยด้วย
แน่นอนครับว่าเป้นหมอผู้ชาย =_=^ ผมก็แอบกังวลหน่อยๆ ผมถืออ่ะครับ ติดจากที่บ้าน เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องในที่ลับ ไม่ควรให้คนอื่นเห็น
พอขึ้นไปนอนบนเตียง หมอก็บอกว่าถอดกางเกงรอเลยครับ ผมเขินมาก ไม่เคยให้ใครเห็นมาก่อนเลย
หมอก็จับดู (ตอนนั้นผมต้องข่มความรู้สึกมากไม่ให้เกิดอารมณ์) แล้วรูดลงครับ!
รูด คือ การทำแบบเวลาผู้ชายช่วยตัวเองอ่ะครับ ดึงหนังให้ลงมาข้างล่าง
ผมร้องลั่นห้องเลยครับ น้ำตาซึมเลย ทั้งเจ็บ ทั้งเสียว เขินด้วย
หมอก็ทำแค่นั้นและเขียนใบสั่งเลยครับว่าอีกกี่วันกี่สัปดาห์ให้ไปเจอที่โรงพยาบาล

เกือบสองเดือนครับถ้าจำไม่ผิด ผมก็ไปโรงพยาบาล ยื่นใบสั่ง ตอนแรกนึกว่าจะได้ทำช่วงเช้า แต่ใบสั่งดันมาจากคลินิกซึ่งไม่ขึ้นกับโรงพยาบาล
เลยรอครับ จนประมาณบ่ายโมง หมอก็เรียกตัวไปชั้นบนสุดตึกผ่าตัดครับ พยาบาลก็ให้เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดโรงพยาบาล ไม่ใส่กางเกงใน แล้วให้ใส่หมวกคล้ายหมวกคลุมอาบน้ำป้องกันเชื้อโรคก่อนเข้าห้องผ่าตัด
ผมตัดสินใจบอกพ่อกับแม่รอชั้นล่าง ส่วนผมเดินไปด้านบนคนเดียว บรรยากาศหน้าห้องผ่าตัดเงียบและแอร์เย็นจนผมขนลุกเลยครับ มีวิสัญญีแพทย์คนหนึ่งนั่งตรงนั้น เธอก็ชวนผมคุย ผมก็ตอบไปสั้นๆ เท่านั้น เพราะในความรู้สึกมันตื่นเต้น กลัวและสับสนไปหมด จะกลับหลังก็ไม่ทันแล้ว
วิสัญญีแพทย์คนนั้นบอกว่ามีเคสผ่าตัดถูกแทง ให้รอก่อน ผมก็นั่งรอ สักพักก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งนอนคว่ำบนเตียงถูกบุรุษพยาบาลเข็นออกมา ที่บั้นเอวมีผ้าพันแผลพันรอบเลย เขาทำหน้าชิวมากครับ เหมือนไม่เจ็บอะไรเลย
สักพักพยาบาลในห้องผ่าตัดก็เรียกผมเข้าไป ตอนนั้นผมอยากร้องไห้มากเลยครับ กลัวเจ็บ
ผมมีความกลัวฝังใจ คือ กลัวเลือด กลัวกลิ่นแอลกอฮอล์ กลัวเข็ม แต่ก็เดินเข้าไปด้านในจนได้
หมอที่คลินิกคนนั้นกำลังสวมถุงมือ มีพยาบาลช่วยกันประมาณเจ็ดคน จนผมตกใจว่าทำไมเยอะแบบนี้
พยาบาลเรียกผมนอนบนเตียงครับ แล้วมีเครื่องมืออะไรมาหนีบตัวผมเต็มไปหมด เขาบอกว่าอ้าขาออก ขอทำความสะอาดพื้นที่ผ่าตัด แล้วก็มีกำแพงกั้นสีขาวยกสูงกั้นระหว่างช่วงอกกับช่วงล่างเหมือนไม่อยากให้คนป่วยเห็น
ผมก็นึกในใจว่าเดี๋ยวก้ต้องให้ยาสลบ ไม่ต้องปิดก็ได้นี่นา
พยาบาลดึงกางเกงผมลงไปครับ แล้วเทน้ำอะไรบางอย่างลงมาก่อนเช็ดตาม เสียงคลื่นหัวใจหรือชีพจรอะไรสักอย่างดังขึ้นจนผมกลัวไปหมด หมอและพยาบาลในชุดเขียวทำให้ผมนึกไปถึงพ่อมดแม่มด ผมน้ำตาซึมเลยครับ รู้สึกกลัวมาก
พยาบาลก็พยายามชวนผมคุยและบอกให้ทำใจเย็น ประมาณห้านาทีหมอก็พูดขึ้นว่า ขอฉีดยาชานะครับ
ผมตกใจมากแบบอะไรนะ ไม่ให้ยาสลบเหรอ
หมอให้เหตุผลว่ายาสลบใช้สำหรับเคสหนักกว่านี้ ของผมเป็นการผ่าตัดเล็กเพราะฉะนั้นจะฉีดยาชาแทน
ผมไม่ทันตอบอะไรหมอก็ฉีดยาใส่เจ้าหนูผมต้องส่วนปลาย ผมเจ็บมากครับ กรี๊ดลั่นห้องเลย ผมรู้เลยว่าทำไมมีพยาบาลเยอะ พวกเธอมาล็อกตัวล็อกแข้งขาผมไม่ให้ขยับเลยครับ ผมร้องไห้แบบไม่อายใครเลย เจ็บมาก เจ็บจนจะไม่ไหว จะเป็นลมแล้ว
นึกว่าฉีดเข็มเดียวจะเสร็จ
ปรากฏว่าฉีดบริเวณเดิม 4 เข็มครับ!!
ผมร้องไห้เสียงดังมากเลย น้ำตาไหลเปียกหมอนหมดเลยครับ ไม่เคยเจอะไรที่เจ็บขนาดนี้มาก่อนเลย


เดี่ยวกลับมาเล่าต่อนะครับ

809186

ครับ ต่อนะครับ
ผมลืมบอกนิดหน่อยว่าผมไม่ได้โกนขนตรงนั้นออกนะครับ แต่ใช้วิธีเอากรรไกรเล็มออกแทน

__________________________________________________________________________


หลังจากฉีดเข็มที่สี่เสร็จผมก็รู้สึกชาหน่อยๆ แล้ว แต่ความเจ็บจากปลายเข็มยังอยู่ครับ ยังร้องไห้อยู่ด้วย
หมอเขาก็ถามติดจะรำคาญหน่อยๆ ว่าตกลงจะทำต่อไหม ถ้าร้องไห้แบบนี้หมอว่าหยุดเถอะ ตอนนี้แค่ฉีดยาเข้าไปไม่มีเลือด แต่ถ้าลงมือผ่าจะมีเลือด
ผมก็ถามเสียงลอยๆ เลยครับว่าเจ็บไหม หมอบอกว่าเจ็บแต่ไม่มาก
ถึงตอนนั้นผมก็เริ่มคิดแล้วครับว่ามันคุ้มไหม มานอนถ่างขาให้เขาเช็ดและฉีดยาชาเข้าไปตั้งสี่เข็มแบบนี้แล้ว อดทนอีกนิดก็น่าจะเสร็จแล้ว
เสียงคลื่นชีพจรตัวเองที่ดังติ๊ดๆ ทำให้ผมกดดันกว่าเดิม ทุกคนรอคำตอบจากผมอยู่ ผมเลยบอกไปว่าทำต่อเลยครับ
จากนั้นก็ได้ยินเสียงเหมือนกำลังเปิดเครื่องมืออะไรบางอย่าง หมอจับเจ้าหนูผมขึ้นมา (ผมไม่เห็นนะครับ พอหลับตาประสาทสัมผัสส่วนอื่นเลยทำงานดีเป็นพิเศษ รู้ว่าเขาทำอะไรบ้าง)
จากนั้นมันมีวัตถุเหมือนมีดปลายแหลมที่แหลมมากๆ เลยครับ แทงเข้าไปในเจ้าหนูผม จุดที่แทงคือต่ำจากหัวอวัยวะเพศหน่อยนึ่ง
มันเจ็บจนผมสะดุ้งเลยครับ ผมน้ำตาไหลอีกแล้ว พยายามกัดปากไว้ พยาบาลก็ยังล็อกตัวผมไว้
ตอนที่ไอ่มีดแหลมนั่นแทงมา มันจะเจ็บแบบเจ็บไปถึงหัวอ่ะครับ ผมพูดไม่ถูก หมอเขาแทงรอบจู๋ผมเลย เจ็บมากแม้จะฉีดยาชาเข้าไปแล้วก็ตาม
รู้แค่กว่าจะแทงรอบเจ้าหนูผมก็ใช้เวลานานพอสมควร ทั้งๆ ที่ของผมไม่ได้ใหญ่อะไรขนาดนั้น แถมยังอ่อนอยู่ด้วย ไม่เข้าใจว่าทำไมจะแทงอะไรหลายรูขนาดนั้น
กลื่นแอลกอฮอล์ที่ลอยในอากาศทำให้ผมเหมือนจะเป็นลม พยาบาลก็พยายามชวนผมคุยบ้าง กลัวผมหลับ ผมก็ตอบบ้าง สะอื้นบ้าง
นานมากครับในความรู้สึก เสียงของกรรไกรกำลังลับคมก็ดังมา
ผมได้ยินเสียง ฉึบ!
แบบดังมากเลยครับ จากนั้นกลิ่นเลือดก็ลอยวนไปทั้งห้องจนผมแทบอ้วกเลยครับ รู้สึกเหมือนมีของเหลวกองตรงระหว่างขาเต็มไปหมด
ในใจผมลิงโลดมากคิดว่าหมอทำเสร็จแล้วจะได้ออกไปสักที แต่มันยังไม่ครับ
หมอเช็ดทำความสะอาดต่อ....
ช่วงเวลาที่เจ็บที่สุดเหมือนตอนถูกฉีดยาชากลับมาแล้วครับ
ผมโกรธตัวเองมากที่มัวแต่ลีลาไม่ยอมตอบหมอตอนแรกหลังฉีดยาชาว่าจะทำต่อไหม
ตอนนี้เป็นช่วงเย็บแผลครับ
ยาชาหมดฤทธิ์ครับ!!!!
เจ็บ เจ็บมากๆ
ทุกรอยเข็มที่แทงลงบนเจ้าหนูมกว่าจะวนรอบลำมันได้ ผมร้องไห้ออกมาอีกรอบเลยครับ ทรมาน
ทั้งด่าตัวเองในใจว่ามาทำอะไรของตูวะ เจ็บยิ้ม
นานครับ น่าจะสักสิบห้านาทีจึงเย็บแผลเสร็จ ผมรู้สึกเหมือนเกิดใหม่มากครับ น้ำตาไหลอีกรอบเลย
เสียงเก็บของและเช็ดทำความสะอาดดังขึ้น เหมือนเขาจะพันแผลให้ผมด้วย
พยาบาลปล่อยตัวผม ดึงสายต่างๆ ที่ติดตามร่างกายออก กำแพงที่กั้นระหว่างช่วงบนกับช่วงล่างพับเก็บ
ผมลืมตามองเจ้าหนูก็เห็นแค่มีผ้าพันแผลสีขาวพันไว้เท่านั้น บริเวณหว่างขาไม่มีเลือด ไม่มีรอยอะไรเลย ทุกอย่างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

809186

ปัญหาตามมาครับ...
เพราะผมหุบขาตัวเองไม่ได้มันเกร็งๆ จนพยาบาลต้องมาช่วยประคองและมัดสายกางเกงให้
พอลงจากเตียงผมกรี๊ดลั่นห้องผ่าตัดจนคนในนั้นหันมามองกันหมดเลย
มันเสียวครับ ฟินมาก
ตอนที่หนังถุกขลิบออกไปแล้ว ก็จะเหลือตรงหัวเท่านั้น อ้อ ลืมบอก ลักษณะหัวหลังขลิบเหมือนมันเป็นสีชมพูเหมือนดอกซากุระ หัวจะกลมๆ เหมือนลูกแก้ว มองแล้วน่ารักน่าชังดีครับ
ต่อนะครับ ในเมื่อไม่มีหนังหุ้มแล้วเวลามันเสียดสีกับเนื้อผ้าเข้ามันเสียวมากครับ ฟินมาก จนผมต้องคู้ตัวเดิน หุบขาไม่ได้อย่างกับเพิ่งโดนเปิดบริสุทธิ์มา
ความรู้สึกนะครับ เหมือนเวลาช่วยตัวเองแล้วถึงจุดสุยอดน่ะครับ เสียวมาก ฟินมากจนน้ำตาเล็ดเลย
ออกจากห้องผ่ามารู้สึกไม่มีแรงเลยครับ กลิ่นแอลกอฮอล์ก็เยอะ จนผมล้มทั้งยืนเลยครับ คนวิ่งมารุมมาตุ้มพยุงผมขึ้นเตียงแล้วเข็นออกมาด้านนอก
ผมรู้สึกเวียนหัวมากเลยครับ ความกลัวเริ่มหายไปบ้าง ยังหุบขาไม่ได้ตามเดิม มันเสียว T^T
พอออกมานอนรอนอกห้องผ่าตัด (บนเตียง) พยายาลก็บอกว่าจะไปแจ้งพ่อแม่ให้
มีอีกเตียงหนึ่งถูกเข็นมารอข้างๆ ผม เป็นผู้ชายอายุประมาณสามสิบกว่าๆ
ในขณะที่ผมสะลึมสะลืออยู่ เขาก็เล่าว่าเขาโดนตัดไข่ออกลูกหนึ่ง ผมขนลุกเลยครับ ตัวสั่นหมดเลย
รีบทำเป็นหลับไม่ฟังที่ลุงแกพูด รอพ่อแม่ขึ้นมาหา


พรุ่งนี้มาเล่าส่วนสุดท้ายนะครับ เป็นช่วงทำแผล (ตอนนี้แหละน่าอายที่สุด TT) กับการใช้งานหลังขลิบครับว่ายอดเยี่ยมแค่ไหน
ตอบกลับ